Niechciany gość

A więc to jest ten człowiek.
Mężczyzna, którego pojawienia w swoim życiu
Tak bardzo się obawiałem.
Przyszedł tu nagle, niespodziewanie,
Nie wiadomo jak, kiedy i skąd.
Bezwzględny stanowczością,
Nie dał szans na obronę.
Nie, no nawet uprzejmy, miły, przystojny…
Kulturalny.
Przyniósł gatunkowe wino, kwiaty.
Picuś glancuś bije po oczach,
Efekt axe po nozdrzach…
W sumie nie można mu nic zarzucić.
Tyle, że czuję, jakbym cię tracił,
Jakby miał mi cię zabrać na zawsze,
I już nigdy miałbym cię nie ujrzeć.
A może nieprawda?
No cóż, kochasz go.
Spodziewałem się , że prędzej czy później
To musi się stać.
Szanowny panie,
Zanim otworzymy wino,
Zanim kwiaty znajdą się w wazonie,
Zanim pan stad odejdzie
I zabierze sobie mój najdroższy skarb,
Niech pan pamięta:
Własnymi rękami,
W dwójnasób
Uczynię panu to,
Co złego uczynisz mojej córce.