ŻYWI JESZCZE

ŻYWI JESZCZE

Nie wiem… gdzie idziemy
gdzie śpiesznie zdążamy
po zaszczyty (w niebyty)
krok w krok śladem wieszczów
i historycznych deszczów
wyprężeni w pełnym wietrze
pokrętnie
eskortując po wytartych stopniach
wspomnienia natrętne
na kryształowe szczyty
wieże słów
płaskorzeźb krwiożerczych bogów
gdzie w powietrzu zatrzymuje się ptak
zapatrzony w niebo tatuowane gwiazdami
z chwil wyzwala czas
żywi jeszcze
jeszcze żywi

⊰Ҝற$⊱…………………………………………………………Toruń, 13 czerwca '19