(Nie) dorosnąć

Idę w za dużych kapciach Taty
Upadam
Podnoszę się…

I choć już dawno zaczęła się jesień mojego życia
Wyschły łzy po stłuczonym kolanie,
Zabierając pluszowego misia
gdzieś ucichło „Ach, śpij kochanie”,

I choć już nie wróci sen o zgubionym pantofelku,
Zniknęły błahe-wielkie kwestie,
Uciekając kwiecistą łąką
Na pierwszym czterokołowym rowerze,

I choć już nie wróci…

Ja będę się broniła że jestem dorosła,
Silna
Niezależna…

Zawsze będę tą samą dziewczynką…
…Która nieudolnie szła w za dużych kapciach Taty…