TRENKU

imię moje Przemysław
zdrobnienie jego Przemo
nazwisko moje Trenk
zdrobnienie jego Trenku

przecież to nonsens
ono do mnie nie pasuje
nie mogę nim odsłonić ostatniej karty
i zgarnąć karety króli
albo ostatnią z bil wbić do łuzy
w której się duszę

lubię drzwi bez klamek
przez które mimo tego
mogę bezpiecznie wyjść
na zewnątrz siebie

lubię ściany pomalowane na czarno
maskotki na łóżku
do których łaszą się koty
nienawidzę ograniczeń

wiesz...?
psuje mi się wzrok
mimo stu par okularów
większości nie (z)noszę
ograniczają zdolność percepcji
uciskają mózg

skronie...
odwieczne miejsce pochówku myśli
uczesanych pod włos
nie chodzę do lekarzy
ich diagnozy są subiektywne

nie lubię recenzentów
tej ich plątaniny słów
wykutych na blachę
stołu sekcyjnego

lubię lustra
one nie kłamią
lubię w nich swoją nagość

nienawidzę chryzantem
bo pachną śmiercią
ale zamiast frezji
kupuję je
pod cmentarzem

tam od dwunastu lat
mieszka mój ojciec
który czeka na kolejny tomik wierszy

a ja jeszcze nic nie napisałem