(Nied)oświetlone (nie)przyjemności

5.0/5 | 7


niewidoczna kobieta
wydrapuje imię
w kamiennym lustrze
martwe powieki martwe źrenice
naszkicowane kilkoma szybkimi ruchami
przez Salvadore Dalego

daleko mi

cień fortepianu na pustyni
niewidzialny muzyk bez orkiestry
gra marche funebre
Maksym Gorki z homarem na głowie
zagląda przez szparę w drzwiach

uporczywość pamięci
o tym że wczoraj
czas poskręcał wnętrzności
wewnętrznych zegarów

słowa z lodu i śniegu
topnieją na policzku
płonie żyrafa i wszystkie szuflady
pełne puste

morfologiczne podskórne zrosty
krew słodsza niż miód
gorzka czekolada
zasklepiający się nadgarstek

(nie)(do)powiedzenia otwierają
drzwi drzewa drzazgi
w źrenicy samotnego
Boga Artysty Poety

pietyzm z jakim Coco Chanel
maluje usta
wart jest Nobla
w dziedzinie kosmologii

mrużąc oczy naśladujesz
ruchy jej palców
mimesis Nemesis
twój jest kształt ust i słów

na granicy (nie)swojego języka
i warg przymierzających
kolory jesieni
marche funebre w krwiobiegu
(nie)werbalne medytacje
ćwiczenia mimiki twarzy

porysowane lustro port(al)
imię
spod warstwy brzmień słownych
miód słodszy niż krew



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
09.10.2019,  A.L.

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
08.10.2019,  Malwina

My rating

My rating:  
08.10.2019,  Ula eM