Memento

Znowu się upije, głupie rzeczy zrobię
Bo na trzeźwo rozsądny przecież ze mnie człowiek.
Choć nad tym człowieczeństwem zastanawiam się często
Pytanie czy chce być człowiekiem w tym pojebanym świecie, nachodzi mnie jak jej memento.
W całym tym nieporządku najgorsze to uświadomić sobie,że
największy wróg to ja sam, a nie ona, przyszły czy jej ex.
Mimo rozsądku, to co najbardziej lubię to utrata kontroli
a kiedyś myślałem, że największa wolność to sobie czegoś... zabronić.
Zabraniać już sobie nic nie niemal nie zamierzam.
Prawie, bo jedyna rzecz, której chciałbym sobie zabronić to patrzenie na ciebie
ale wiem, że to ponad moim zasięgiem,
choć to jedyne moje życzenie wiem, że go nie spełnię.
Postanawiam więc cie porzucić, choć nigdy cię nie miałem
Teraz będę się spełniał tak jak zawsze chciałem.
Pijąc czarną kawę tak bardzo spełniony, wiem, że bez Ciebie jest to jak
strzał piękny, lecz chybiony.