(nie)rzeczywiście

rzeczy jakby niepojmowalne
pojmuję jak umysłowy troglodyta
z uporem maniakalno – depresyjnym
obstaję przy swoich racjach

mam fantastyczną umiejętność stwarzania rzeczywistości
wbrew obowiązującym normom
realiom wbrew i na pohybel poezji
gotowy na śmierć

kreacja osobowości
jej pozornie (nie)dostrzegalna empiryczność
emanuje z większą lub mniejsza mocą
(w zależności od ilości pustych butelek pod łóżkiem)

rzeczywistość urojona
czasem tylko rzeczywiście rzeczywista

mam skłonności do bycia poetą
a jeśli to choroba?
rozstrzygnąć mi przyjdzie
w trakcie wymiany poglądów z Jackiem D.

powiedz…
czy chodzi o ten wiersz?
(kończę pisać powieść)
a może to tylko literacka iluzja?

iluzja poetyckości

a może chodzi o powód przetrwania tego rozstania?
powód stawiany jak kolejna szklanka Jacka D.
w podłej knajpie

i ten kojący nerwy okrzyk
„Dzisiaj stawiam wszystkim literatom w małych literatkach!”