jak Feniks

upadki
czasem bywają potrzebne
zwłaszcza te najbardziej dotkliwe
kiedy palą się skrzydła
odechciewa się latać
jest wtedy czas
na rozłożenie spadochronu
zblednięcie
obniżenie temperatury
zasianie niepokoju
który za jakiś czas
wyrośnie na naszych plecach
jak płetwa
popłyniemy brzegiem
błękitnej przestrzeni
tak długo
aż staniemy się przezroczyści

będziemy mogli przyjąć
każdy kolor
byle nie czarny
bo ten ściąga w dół
choć nie jesteśmy z wosku
i raczej nie czerwony
on jest jak ferrari
nie zechcemy się zatrzymać
z żółtym ostrożnie – może wzbudzić zazdrość
biały? ten zszarzał tuż po komunii

właściwie żaden kolor nas nie zadowoli
jeśli nie pasuje do tęczówek naszych oczu
i myśli
które odradzają się z popiołów

a więc upadki
bywają potrzebne…