Pomyślę jutro
Cóż za wspaniałe nieistnienie,
stać się
mądrą i rozsądną.
Jutro nikt nie rozpozna mnie
w tłumie.
Bezbolesne rozwiązanie,
ja oddaję światu duszę,
a on mi spokój.
Odpocznę jeszcze trochę,
szkoda takiej dobrej duszy.
stać się
mądrą i rozsądną.
Jutro nikt nie rozpozna mnie
w tłumie.
Bezbolesne rozwiązanie,
ja oddaję światu duszę,
a on mi spokój.
Odpocznę jeszcze trochę,
szkoda takiej dobrej duszy.
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating