Zima krakowska

Motto: "...w czerń śniegu padł biały węgiel" (Maria Pawlikowska-Jasnorzewska)

I.

Na murach ciepło światła
lecz z okien kamienic mrok
wydostaje słońce jak cegła

Czyżby przedsmak przedwiośnia
gdyż turkusowieć i błyszczeć
zaczyna rozbielone niebo

Brzydota pięknem się staje
szpetnieje za to zimy istota
kiedy niepokalaną suknię
zdejmują drzewa. Ze szronem i błotem

II.

Styczeń rozświetlił się lutym
- tym za pazuchą chowanym odmieńcem -
niebo urosło przerósłszy grudzień
wyprostowały promienie skulone słońce

Lewituje krajobraz cherlawy
niemytą bielą czy inną upraną szarością -
Śnieżek kryształkami z rzadka polatuje
naftaliną rozsypaną przez panią Holle


*W mitologii germańskiej Frau Holle oznacza Panią Zimę.