Trochę tak, trochę tak

Trochę tak, trochę tak

Jestem trochę z miasta,
trochę ze wsi jestem,
w sercu pełnia lata,
ale w duszy jesień,
jestem bardzo z Polski,
lecz i z Anglii nieco,
bywa mi być mądrym
i głupcem też, wiem to.

Trochę na świat patrzę,
a trochę w głąb siebie,
w przeszłości się babrzę
i przed siebie biegnę,
myślę też — to fiksum,
rytuał codzienny —
po trosze o życiu,
po trosze o śmierci.