Prosta formuła

author:  Ula eM
5.0/5 | 7


Trudno mi czasem zrozumieć,
że przyszłość będzie, po prostu przyjdzie.
Linia.Początek już miała,
przepasane
po wielokroć jedno życie.
Choć się bronię,choćbym nie wiem jak nie chciała.

Oby była kwiatem.
Niech będzie kwiatem - nieustającą nowenną.
I niech się pleni
chronionym miłośnie mikroświatem.
A gdy zniknę,
zniknie razem ze mną.

Właściwie to piękne - taka życia amplituda.
Pulsuje wiecznie,wzlotem krzyczy,
zjawą senną.
Boska ułuda.
Albo opada i trwa milczeniem.


A, co tam.
Idź spać,moje przeszłe życie.
Otulę cię tylko westchnieniem.

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
10.09.2018,  Dekameron