List

Wrzuciłam list w butelce,
banał - do Bałtyku.
To nie było dawno,
bo nic nie było dawno.

Krzyczałam całą duszą
- - - S. O. S. - - -
- - - - s.o.s. - - -
aż się napełniło szmaragdowe serce.

Zamknęłam i fale zabrały.

Sztorm pewnie ją rozbił
o wraki starych statków.
Moja dusza weszła do morza.

I morze wiernie powtarza ten krzyk.
Ale coraz łagodniej i ciszej,
echem fal,
pieszczotą syren.


Wróci do mnie, ja wiem.
Cichym szeptem którejś nocy we śnie
- jestem -
- jestem
- nie było nikogo.

Syreny czytały list.