święty spokój? (pozornie)

odrzucam siebie w sobie samym
chowam do szuflady
staram się wpasować
w ramy umownego szczęścia

wycinam z siebie cząstki
inne dodaję, wklejam
jakbym chciał by trwały

jutro znów je odrzucę
zastąpię kolejnymi
zdławię krzyk

dla pozornie świętego spokoju