Cicho

author:  Renata Cygan
5.0/5 | 10


Jest bardzo, bardzo, bardzo cicho...
Księżyc w cień ziemi wszedł, Mars świeci,
gwiazdy szaleją niemo, Ziemia ledwo dyszy,
bo się zachwiała nagle zwykła kolej rzeczy.

Odarte z kory, drzewo życia kurczy liście.
W kraju dorżnięto wolność, nastał czas, by odejść;
rozłożyć skrzydła i jak kiedyś - w przestrzeń wzbić się,
w setki miraży (póki serce pięknie młode).

Ze słońcem stoisz twarzą w twarz. Parada słoni
w górę wstępuje (gdzie cykady na cykladach).
Z hukiem opadną ciemne, skłębione zasłony,
Ty już nie będziesz ani biała, ani czarna.

RC 28.07.2018



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Moja ocena

Wiersz podoba mi się, bo aktualizuje zaćmienie księżyca...
Oglądałem, bo tego za sto ileś tam lat nie doczekam.
Może wolność powróci prędzej? Żeby nier trzeba było odchodzić - "jak kiedyś"... Życzę udanego powrotu - jb.
My rating:  
29.07.2018,  jacek bogdan

Cicho

Gdzie niby "dorżnięto tę wolność" i w jakim kraju? Czegoś tu w tym katastrofizmie nie rozumiem. Pewnie jestem głupia ;)

My rating

My rating:  
29.07.2018,  bezecnik

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
29.07.2018,  pola