W Niebie

jak jest nie wie nikt
powiadają, że jest pięknie
w niebiańskim królestwie
obowiązuje całkowite bezrobocie
wolno płyną wszystkie godziny
tu szczęśliwym jest każdy człowiek
nie ma podziału na cztery pory roku
dni są bez wschodów i zachodów

do tego raju wyemigrowali już moi rodzice
pan Bogdan, co mieszkał na mojej ulicy
kolega Zbyniu z mojej szkolnej ławki
wszyscy żyją na tym samym osiedlu
aniołowie zajmują wyższą kondygnację
Pan Bóg mieszka na najwyższym piętrze
ze spokojem bez nienawiści i gniewu
obserwuje z tarasu wszystko wokół
w wolnych chwilach lubi
czasem czytać poezję

na preferencyjnych warunkach
zameldowuje się w niebie poetów