człowiek cień
człowiek cień
człowiek - cień wiekuisty
i szarość piekieł wyobraźni
anioł staje się walką dobra ze złem
a ten płacz
wysiedli ostatnie promienie
radosnej egzystencji
człowiek i Bóg
Bóg i człowiek
zaślubieni po koniec dni
szarpią emocjami bojaźni
tylu kaźni
wołają rozrzuconych na globie
zabłąkanych w niewiedzy
że pan czeka na słowo Ufam Tobie/alboż/
człowiek - cień wiekuisty
i szarość piekieł wyobraźni
anioł staje się walką dobra ze złem
a ten płacz
wysiedli ostatnie promienie
radosnej egzystencji
człowiek i Bóg
Bóg i człowiek
zaślubieni po koniec dni
szarpią emocjami bojaźni
tylu kaźni
wołają rozrzuconych na globie
zabłąkanych w niewiedzy
że pan czeka na słowo Ufam Tobie/alboż/
My rating
My rating