Strach

5.0/5 | 3


Boisz się ciemności, choć nie wiesz czy nie ma w niej kolorów tęczy
Boisz się reakcji ludzi, i braku wzajemności w twoim zamyśleniu
Boisz się wysokości, choć nie wiesz, czy z niej spadniesz
Boisz się spróbować, by przypadkiem nie zacierpisz

Strach - nieproszony gość rozparł się na twoim ego
i zagląda ci w karty z przyporządkowanej talii życia

Przegoń go!
Wygoń!

Połóż się na miękkiej, kolorowej i pachnącej łące nadziei
Przywołaj balsamiczną ciszę i zaśnij, a potem zatańcz

Niech adorują go ci, co wciąż wypatrują zgody na radość

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
22.01.2018,  Anida Guzdek