biały opłatek

5.0/5 | 7


W tę grudniową świętą noc
wsuwam się pod lniany obrus
i zasypiam na sianku
nasycona i pełna nadziei

Śnieg jak wielki biały opłatek
przykrył ziemię pokojem

Kolejny raz dajesz nam szansę
rodząc się w naszej stajence

Wiatr wyciszony i zamyślony
gra Lulajże Jezuniu na flecie

Och może tym razem nam się uda
i cię nie ukrzyżujemy…?

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
16.12.2017,  milcząca

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating: