Tęskniąc

author:  renee
5.0/5 | 6


Niebo chmurne
ciemno granatem
zasysa prześwity
lepszego jutra

Nie wiem którą
drogą mam dojść
do chwil kropli
jesiennej rosy
ciebie zanikającego

Niebo błękitu
paryskiego nie skąpi
tam gdzie pies
na grodzisku znika

Nie wiem gdzie
szukać mam
ścieżek w zaroślach
twoich przypadków
nieuniknionych losu

Niebo chmurne
kłębi się nad nami
zabiera radość
hojnie łzą częstując



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
23.09.2017,  A.L.

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Moja ocena

Wiersz smutny.
Ale ja się cieszę.
My rating: