tabuny

tabuny

rozpędzone tabuny koni
pokazują światu
wolności oddech
te rozwiane grzywy
żaglem się stały na Sądeckich łąkach

tam rumianki i niejedna biedronka
oraz mrówek moc ubogacają pościółkę
na której poleżeć nadszedł czas

przyszedł ten który szuka otwartej dłoni
zobaczył na twarzach strzelisty uśmiech
liczył pocałunki na skroni
przytulał letni górski wiatr

miłość tańczyła na klepisku
układała szalone bukiety
słońce szukało w nas podniety
księżyc pokazał nieba i gwiazd blask

bo każdy dzień
to liczne niespodzianki
i kolorowi ludzie
bez zahamowań serdeczności
która zaprasza do tańca
kolejnych gości /alboż/