Jesienna schizofrenia

Z wspomnień wyrwał mnie dzwonek
Taki sam jak kiedyś w mojej szkole
Podobny do tego ze starego budzika
Zawsze mnie jego muzyka drażniła

Leżąc z jedną nogą w tamtych latach
Czując wciąż ciężar szkolnego tornistra
Drugą nogą szukam miękkiego dywanu
Na który zawsze z rana się potykam

Zdecydowanym ruchem strzepuję myśli
Wszystko co nie zdołałem sobie przyśnić
Ściągnięte od kolegi domowe zadnie
Pierwsza miłość w pani z polskiego

O przegranej potyczce już zapominam
Bo to, że byłem słabszy nie moje wina
I to, że w miłości nie miałem szczęścia
Choć nadałem się któreś na męża

Lecz aby zakończyć moje wyliczanki
Wstałem z kanapy sparzyłem kawę
A tu ponownie zaterkotał dzwonek
Za drzwiami przesyłka polecona

W małej kopercie tomik wspomnień
a w nim niewiele o tamtych latach o mnie
Jakby wczoraj naprawdę nigdy nie było
A może zwyczajnie mi to się przyśniło