Kiedy już...

Kiedy już zwątpisz kiedy sił
zabraknie
i pomyślisz że wszystko masz za
sobą
że słowik śpiewa już nie dla
ciebie
a kwiaty dawno straciły swą
barwę
kiedy wiesz że za tobą nikt
nie tęskni
i czujesz że duszę zalega
kurz
a oczy płakać już nie
potrafią
i wiatr cię gna w niebyt jak
marną drobinę
to zamknij obolałe znużone
powieki
spójrz głęboko w swoje
smutne serce
obudź uśpione pragnienia i
zaryzykuj
nie oglądaj nieba odbitego
w kałuży
unieś głowę ku niemu tam
czeka nadzieja
i rozkwitniesz jak kwiaty w
spalonym lesie
zachwycisz się szybującym
ptakiem
koniem galopującym do
wolności
wyciągniesz rękę do drugiego
człowieka
i zobaczysz że stoisz na moście
do życia
przejdziesz po nim i zrozumiesz
jakie jest piękne