poczuć pustkę

pogrążona w rozważaniach
mam słowa spięte w wiersz
należą do ciebie
przypinam do serca
byle nie zmącić

tyle tu ukrytych tajemnic
jak w nierozwiniętych pąkach
tyle szeptów
słów o miłości
o kruchości życia

wędruję ścieżką
zeschniętych liści
mroczną nieruchomą drogą
jakże ta aleja
zaskakująco piękna
tylko to
monotonne zawodzenie
i myśli biegnące wstecz

jesteś odbiciem mojej siły
pieszczotliwie zamykam oczy
emocje do granic-
niema nietknięta
cicho już
cicho