A życie toczy się dalej.....

Bezchmurne niebo kusi
błękitem
słońce ogrzewa świat
promieniami
tak już wiosennie lekko
i radośnie nią
oddychać


Na chodniku pod oknem
drżąca kupka pierza
zraniony gołąb schronił się
w kąciku
Tu chce pewnie swojego dokonać
żywota
cierpi w milczeniu pogodzony
z losem


Ludzie zerkają może mu
współczują
spiesznie idą dalej jakby
zawstydzeni
Podchodzę bliżej może coś
zaradzę
lecz mnie uprzedza czarny ptak
to kruk


Ruchy ma szybkie drapieżne
zaborcze
dziobem rozrywa delikatne
ciało
jest w ferworze walki
nie zamierza przestać
dokonuje planu bez chwili
wytchnienia


Instynkt to zabójcy walka o
przywództwo
czy ptasia zabawa?
a gdzie u ofiary instynkt
samozachowawczy?
gdzie strach, gdzie krzyk
bólu?
poddać się bez walki?


Na próżno próbuję odgonić
zabójcę
jest sprytny okrutny dobija
ofiarę
w końcu tryumfuje odchodzi
zwycięski
nie zwraca już uwagi na swe
pole walki


Wiosna nadchodzi przyroda
rozkwita zachwyca i zaprasza
do życia
tylko gołąb na chodniku
nie ujrzy już jej czaru

Emi