degrengolada

dzień rozpoczyna się konwulsją
przypadkowych myśli
i choć po porannej kawie
wzmaga się ciśnienie
wąskimi kanalikami żył
pompuje strumień życia
maltretowany umysł uparcie
poszukuje recepty na dziś
w zgiełku chaotycznych zdań
gubią się zapamiętane słowa
usiłuje pospinać myśli
napięte ścięgna czasu
tracą elastyczność
matowieją pomysły
wczorajszego wieczoru

bezradne jałowy dzień
topnieje pod wpływem
taniego czerwonego wina