***

author:  Isabella Degen
5.0/5 | 10


każdy ma swój czas
swoją scenę
życia scenariusze
główne i inne role
nawet te wstydliwe
z marzeniami o sławie

kiedy lata szybko przeminą
czas zaczyna uciekać
włosy srebrem się przyprószą
doświadczenie zmarszczki zdradzą
a łokcie już nie takie mocne
aby wciąż do przodu się pchać
podsumujesz wtedy życie
w równaniach matematycznie
dzisiaj to nic nie znaczy
że x nie równa się y
że służyłeś wielu sprawom
i nikt tego nie cenił...

chciałeś na pożegnanie
Ciszę na trąbce usłyszeć
lecz tego nikomu nie powiesz
twój telefon nie odpowiada
nie ma cię na przystanku za rogiem
taka jest kolej życia
nadchodzi czas i trzeba odejść

kiedyś i tak się spotkamy
...
gdzieś tam w boskim w kosmosie






Adamowi - pro memoria



 
COMMENTS


My rating

My rating:  
04.01.2017,  mroźny

My rating

My rating:  
01.01.2017,  ParaNormal

My rating

My rating:  
31.12.2016,  A.L.

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating: