* * *

5.0/5 | 3


twarz poorana troską
zakwitnie proporcją -
nabierze smukłych konturów

szczeliny napite wilgocią
wyprą z pamięci smutki -
wypełni je uśmiech

oczy na powrót
mrugną lśnieniem słońca
złotem błękitnym

chmury kłębiaste
uładzi wiatr -
ruszy z uścisku lekka i czysta

znów z namiętnością
zacznie tańczyć śpiewać
pisać lirykę miłosną...


Yvonne Maria Nowak, 12 października 2016

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Moja ocena

tak naprawdę to moje gwiazdki są za dwie ostatnie zwrotki, bo przemówiły do mnie ciekawą metaforą. Nie lubię sugerować zmian, bo wiersz to bardzo osobista twórczość i każda uwaga może trącić nieprzewidzianą nutę.

My rating: