Moje Wilno
Pępek Europy - z lewej kościół, z prawej cerkiew,
białe gołębie - rozskrzydlone nieboskłony,
mekka artystów rozproszonych w miejskim zgiełku,
wśród karylionów brykających na sto dzwonów.
Perliste myśli rozpisane na sonety,
dziękczynne wargi rozmodlone w Ostrej Bramie,
raj dla wędrowca, trubadura i poety
i serce syna ułożone w grobie mamy.
Chmurny cherubin z wiotką nimfą złocą słowa,
pośród budynków przycupniętych w siódmym niebie,
a mnie się błąka w głowie myśl zupełnie nowa:
że oto czuję się tu całkiem jak... u siebie.
Wiersze się pięknie piszą same, bez żebrania,
tam wzrokiem sięgnij, gdzie nie sięga wzrok - to proste
Dziś pada deszcz, lecz księżyc znów się nisko kłania.
Każdy ma takie Wilno, jakie umie dostrzec.
RC, Wilno 14.04.2016
białe gołębie - rozskrzydlone nieboskłony,
mekka artystów rozproszonych w miejskim zgiełku,
wśród karylionów brykających na sto dzwonów.
Perliste myśli rozpisane na sonety,
dziękczynne wargi rozmodlone w Ostrej Bramie,
raj dla wędrowca, trubadura i poety
i serce syna ułożone w grobie mamy.
Chmurny cherubin z wiotką nimfą złocą słowa,
pośród budynków przycupniętych w siódmym niebie,
a mnie się błąka w głowie myśl zupełnie nowa:
że oto czuję się tu całkiem jak... u siebie.
Wiersze się pięknie piszą same, bez żebrania,
tam wzrokiem sięgnij, gdzie nie sięga wzrok - to proste
Dziś pada deszcz, lecz księżyc znów się nisko kłania.
Każdy ma takie Wilno, jakie umie dostrzec.
RC, Wilno 14.04.2016
My rating
To moje WILNO...znad Wilii..
Tam wszystko jest mi drogie , sercu memu najmilejszeDziękuję .
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
Szczególnie za dwie ostatnie zwrotki.My rating