w zamyśleniu

rozbłyski wspomnień odbijają się
w czerwono-sinych płomieniach życia
uderzają o chaos -
gmatwanina pełna lęku


już oswojona z teraźniejszością
z poczuciem wewnętrznej potęgi
pokonuję schody
perfidna kukułka podrzuca mi miejsca
to tu to tam


piszę wiersz wyjęty z apteczki
żadnej chroniącej ręki
czy już nigdy nie odnajdę rodzinnej rzeki
może lepiej udawać że wcale jej nie ma