śmierć

idę zapamiętaną ulicą
ostrożnie stawiam bose stopy
by nie podeptać nocy

przez otwarte okna
zaglądam duszom do ich mieszkań
dotykam, smakuję

ulica pachnie deszczem i nagością
pod nogami położyła się ona
nikt jej nie chce

podaruję jej świecę
tylko tyle
nie chcę by towarzyszyła mi w drodze

już to wszystko widziałem

Przemek Trenk