Człowieczy los

to szary milczący kundel
chodzący tymi co on drogami
odżywiający się mglistym świtem
słońcem znikającym za kurtyną nocy
jest wiernym cieniem
podążający krok w krok
po orbicie jego zdarzeń

to rzep zaczepiony
na ogonie biegnącego czasu
z niewypowiedzianą przysięgą
związku z uczuciem bezsilności
najwierniejszy z kochanków
pozostający z nim
do grobowej deski