Το καράβι της Οικουμένης

Στείλαμε όλες τις ελπίδες μας
πάνω σ' ένα καράβι.
Στο καράβι της Οικουμένης
μια τρικάταρτη σκούνα
μ' άσπρα πανιά.
Όλοι μαζί
όλοι οι άνθρωποι
όλα τα έθνη
το κοιτάζαμε που ξεμάκραινε
στο γαλάζιο, ήρεμο φόντο.
Και ξαφνικά σηκώθηκαν άνεμοι...
Ο ένας φύσαγε από δω.
Ο άλλος φύσαγε από κει.
Και το καράβι έγερνε ελαφρά
στο κάθε φύσημα.
Ήταν τόσο ευαίσθητο
και τόσο λεπτεπίλεπτο
που λες θα τσακίζονταν κάτω
απ' το ίδιο το βάρος του.
Κι όμως ένα τέτοιο καράβι μόνο
μπορούσαμε να στείλουμε.
Ν' αγναντεύει στον ωκεανό
με σκοπό το άγνωστο...
Μαζί με τις ελπίδες
του κόσμου όλου
στο καράβι της Οικουμένης.

Γιάννης Πετσαλάκης