Euro Polak

Polak Europą gęsto porasta,
kocie łby asfalt pokrył wszerz szczodrze,
fast foody straszą w siołach i miastach,
reklama krzycząc, po oczach chłoszcze.
Zgiełk pozagłuszał klekot bociani,
wierzba wciąż płacze, bo ławka pusta,
sushi węch drażni, lecz przecież mamy
wciąż polskie gusta?

Polak się ostro w bojach zaprawił;
mistrz mimetyzmu, badacz terenów.
Wąsy zgolone, jeansy - "Armani",
wbrew pol-tradycjom, smakom i genom.
Tu halloweeny, tam walentynki,
silikon, lifting i inne czorty,
różowy brokat zdobi witrynki
z euro-importu.

Polak popija w pubie, nie w barze.
Chce się wysupłać z trybów historii,
wkomponowany w obce pejzaże,
wśród azymutów i trajektorii.
Słowiańskie skazy nosi na bakier,
czerpiąc garściami zza wielkiej wody.
Czy dorośliśmy, jednak do takiej,
dużej swobody?

RC 5.04.2015