Ciemność mleczna

W posadach, a nieufnie,
wyrosłe wprost z serca
uwolnienie.

Prawie w korzeniu, a biernie,
po jednym liściu
bez znaczenia.

Kwitnienie na pokaz,
a tak ciężko liczyć
pojedyncze kwiaty,
pręciki ich głodu.


W ciemności, a pogrążone,
by nie ulec czemuś więcej
niż słońcu.