weno

weno
autor: Wiesława Bień Krawczyk

jesteś mi niezbędna
jak sens kropka w zdaniu
potrzebna jak stróż anioł
u prawego boku
bądź zawsze o krok z przodu
dotykaj prowokuj

nie oszczędzaj w słowie
uśmiechem poczęstuj
coś szepnij podpowiedz
i podszczypnij ucho
kiedy słucham słabo
obudź kiedy mrugam
powieką niemrawo

albo gdy zbyt żwawa
niesforna figlarna
typowo kobiecym
kaprysem cię raczę
wszystkie twoje słowa
rozumiem inaczej

wracaj - nie zostawiaj
jak małżonek żony
który jak podróżnik
lub żeglarz szalony
pchnięty żądzą przygód
w różne strony świata
nie tylko rok błądził
ale całe lata

i powiem ci jeszcze
moja weno droga
że klnę się na wszystko
i jak kocham Boga
bezcennym był widok
dla mnie jako żony
gdy wracał jak z wojny
podwójnie skruszony