Wypalona

Nie uciekniesz
ściga cię przeznaczenie

do niego do miłości tęskno tak

O krok za blisko za daleko było ci
a teraz znowu rozbita dygoczesz z zimna

Nie unikniesz
popełnienia kolejnego błędu

za nim za kochaniem goniąc wciąż

Wywołując jedną chwilą szczęście
potem smutkiem zimochłodem zastygasz

Nie urzeka cię
ich pewność swego

za dużo po drodze zakrętów napotykasz

za wiarę i ufność już zapłaciłaś drogo
i masz pełne porozrywanych szwów serce