Απών

author:  Clyrical
0.0/5 | 0


Δεν θυμάμαι πού πήγαινα,άν είχα χαθεί ή άν είχα αρχίσει μόλις τώρα να βρισκόμουν.
Το μόνο που θυμάμαι, είναι εκείνος ο μεγάλος κήπος με τα κάθε λογής παράξενα έντομα,
τα τόσα χρώματα,το σαγηνευτικό άρωμα του νυχτολούλουδου και της γαρδένιας,τα αινιγματικά κιτρινοπράσινα μάτια των γατιών,τα νόστιμα,παραγινωμένα συνήθως κορόμηλα,το απαλό μυρωδάτο χώμα μετά απο βροχή,τους πρώτους μεγάλους έρωτες με τη μουσική,με εκείνη που δεν ανταποκρίθηκε ποτέ,
το ανεξήγητο που μ'επισκέφτοταν,άλλωτε σαν άπλετο φώς και άλλωτε σαν πηχτό διάχυτο σκοτάδι,τις αμέτρητες νύχτες μοναξιάς,το άσκοπο ξόδεμα,την αλητεία και τα ξενύχτια...

Δεν θυμάμαι καλά λοιπόν,άν πήγαινα ή να ερχόμουν.
Θυμάμαι μόνο τον μαγεμένο δρόμο που ακολούθησα μονάχος μου κάποιο συνηθισμένο απόγευμα,τις σιωπηλές συνομιλίες με το άγνωστο,ταγμένος απο τότε - και για πάντα-στο ξεχωριστό.
Δεν γύρισα ποτέ,γι'αυτό μην πέριμενεις.

Poem versions


 
COMMENTS