Primadonna

za górami zaszczytów
za dolinami porażek
za lasami kartek
inkaustowym morzem
żył poeta wyśmienity
nieszczęśliwy

przestał pisać obrażony
na kolegów z fachu
za krytykę kolektywną
jego wielkiego poematu
tego życiowego
dla fachowców spalonego

zaciągnął most zwodzony
w fosie piranie głodne
czekały ofiar zemsty
na próżno niestety
nikt nie przybył po złote pióro
poeta został ominięty

zamknął się w sobie
na cztery spusty
w warownej twierdzy
za życia w grobie