„BIAŁY SZKWAŁ…”

Gdy stanęła na pokładzie jachtu
powiedziała miły kapitanie -
chcę abyśmy już odkotwiczyli
biorę rumpel w swoje posiadanie.

Niech zabielą się nad nami żagle
pomogę ci podnieść grota
foka także możemy postawić
będę dyżurowała przy szotach.

Patrzył na „blondwłose zjawisko”
wiatr na wantach o miłości grał
rzucili kotwicę w trzcinowisko
pochłonął ich „biały szkwał”.

autor – Zdzisław Zembrzycki