Miara nieskończoności

Tadeuszowi Wyrwa-Krzyżańskiemu



Jeszcze nie czas
brać miarę do trumny
do kufra zdarzeń upychać
stelaże z obrazami
dawnych dni pejzaży

Jeszcze nie czas
barykadą z cegieł
odgradzać się od marzeń

Dopóki kielni
ster dzierży w dłoni
rejs trwa dalej
choć cumami
zdają się być wenflony

czując się przegrany
pozostaje niezwyciężony