serce na wietrze

wystawiam serce na wiatr
przedmucha oziębi nadzieję
może zwiąże to co kleję
łez kroplami zmierzchłych lat

myślę chcę czekam
czując płonność kruchą
nadzieję perłą pełznącej
żywicy powoli otoczę

ze mnie z rany otwartej
serca czystym uczuciem
ciebie moje wspomnienie
na wieki w niej zamknę

wystawię jantar na wiatr
szlachetnie oziębłą nadzieję
słoną łzą zroszę kochanie
naszej miłości moich lat