Ciemność mleczna

W posadach, a nieufne,
wyrosłe wprost z serca uwolnienie
światła.

W korzeniu, a tak biednie -
jeden liść dla całej jabłoni.

Dookoła kwitnie sztuczny sad -
a tak ciężko patrzeć prosto w oko
pojedynczemu kwiatu
pełnego głodu.


W ciemności, a pogrążone,
już nie ulegnie niczemu,
niczemu więcej



prócz słońca.