"Oda do brzozy"

Z nicości stworzona
wodą życia płacząca
ty pośród drzew tysiąca
jesteś mi urzekająca.

Dźwięcznie muzyką odurzysz
w tak wiatru liśćmi tańcząc
z artyzmem na przekór słońcu
ochronnym płaszczem usłużysz.

Pod twą koroną przysiądę
i kropel wchłonę nieśmiało
gdy deszczem zraszać będą
znużone wiekiem ciało.

(C)Ivka Nowak, 8.10.2013