Mroki
Mój świat
traci kolory
szaro nijako
Zabrałeś farby
niczyja gasnę
skrzydła popielate
Trąciłeś słońcem
nocą posrebrzyłeś
i zniknąłeś za zakrętem
traci kolory
szaro nijako
Zabrałeś farby
niczyja gasnę
skrzydła popielate
Trąciłeś słońcem
nocą posrebrzyłeś
i zniknąłeś za zakrętem
My rating
My rating
@
Bardzo mi miło Agato :-)a co do farb i sztalug...
nie mam w tym żadnych talentów ;-)
Pozdrawiam
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
Lubię czytać Twoje wiersze Reni,gdyż otulają mnie lekkością pomimo ,że piszesz o bólu,tęsknocie o szarym życiu.Jest w nich tyle wrażliwości,że zmysły szaleją,a w oczach pada deszcz.
Ten wiersz właśnie taki jest.
Tak na marginesie Reni,jeżeli kiedyś będą Ci potrzebne kolorowe farby,to oddam Ci ich kolory, sztalugi,pędzle z mojej pracowni,tylko daj znać ;-)))
Pozdrawiam
Agata
@
I ja pozdrawiam serdecznie :)My rating
My rating
My rating
Moja ocena
Czytając twój utwór znowu oblałem sie dreszczem...pozdrawiam serdecznie SvenMy rating