etatowi emigranci

z kraju tego gdzie wolno bezwstydnie
uchylać się od odpowiedzi


rozproszeni pozbawieni równowagi
mierzą świat palącym spojrzeniem
od dążeń po zrozumienie
badawczo wpadają w ciąg
ciasno skupionych myśli

migocąca ciemność błyszczy
rozpalana blaskiem płonących tęsknot
niespokojne refleksje spięte w wiązkę lęku
zamykają zmęczone uśmiechy rodząc pytania
czy tam spłoną ogniem zachodzącego słońca