Fragment poprawionego rękopisu

Noc. Skąpe promienie żarówki pokrywają jego przygarbioną sylwetkę. W zaułkach spokoju rozsiadły się wszystkie jego niedoścignione marzenia. I choć przez cienkie betonowe ściany przedzierają się dźwięki biesiady z dolnej kondygnacji, pozostaje nieczuły na ich natarczywe odgłosy do wnętrza jego pustelni. Czuje, że zanurza się w obszar zupełnie dla siebie nieznany.
Otwiera okno, aby być bliżej gwiazd. Niebo obsypane spokojem nieruchome na dachu jego świata. Tysiące chwil – lat świetlnych dzielą go od jej spojrzeń.
Świt także nie burzy stabilności jego pragnień. Nie wymaże z dysku umysłu ani jednego słowa zapisanego w zwojach jego pamięci. A pytania przejdą na drugą stronę pory dnia. Nieodłączne towarzyszki jego myśli.
Kolejnym ziewaniem, niczym przecinkiem, przerywa każdą strofę dywagacji nad sensem swego istnienia. Herbata już zimna, ciastko z kremem ciemnieje.
Biesiadnicy z dolnej kondygnacji, zmęczeni trudem zabawy, zaszyli się w strefie milczenia. Czy czas, jaki pozostał mu do pokonania, jest czasem realnym?
Wyniki testu, jaki ma do wypełnienia, pozna, gdy spełni się, co ma się spełnić. Lecz uparcie wierzy w to, że nadejdzie dzień, gdy spojrzenia ich się połączą. Bo tylko wtedy dzień nabierze sensu, a noc stanie się wytchnieniem.

Kropla porannego słońca zamazuje ostatnie skrawki wieczornych rozmyślań. Po ścianach spływają resztki pogodnej szarości nocy. Postać z obrazu na ścianie staje się czytelna. Pokój nabiera temperatury dnia, tylko oczy pieką z niewyspania. Jeszcze tylko krótki prysznic, zakończony długim strumieniem wody.
Niebawem kolejna poranna kawa.
Wiatr rozkołysuje senne gałęzie drzew, ptaki rozpoczynają swoje poranne konwersacje, a on już czeka na kolejną biesiadę nocy, by znów zanurzyć się w swoich marzeniach.
Przedzierać się będzie, jak co dzień – co noc - do chwil i spełnienia!
Poprzez strużkę zwykłych szarych dni, przedzielonymi niedzielami, zmierzał będzie do spełnienia swoich marzeń, zdając sobie sprawę, że scenariusz pisze inny ktoś.
Usiłuje dobierać sobie postacie grające główne role w jego sztuce.
Poprawia rękopis Pana Boga!