Zielarz
Człowiek
wpisany w krajobraz
nabrzmiałej szeptem pracowitych pszczół
kwitnącej łąki
i słońca wstającego ponad linią lasu
z łagodnych oczu
zawsze patrzyła na mnie miłość
Zielarz
w jego dłoniach
rośliny dostawały imion
gorzki piołun
świetlisty dziurawiec
skromna centuria
pachnąca mięta
układał je w pęki i suszył na strychu
jeszcze dziś tam wiszą
Starzec
biegłam do niego przez skostniałe miasto
rozchlapując na chodniku
śnieg barwy błota
głucha na hałas ulicy
wpatrzona w szarą bryłę z napisem
miejski szpital
ileż bólu w sobie krył
Pożegnanie
na ostatnie słowo
na ostatni gest
była tylko chwila
wypełniona ciężkim westchnieniem
nadeszła
i przeminęła beze mnie
Jego dusza minęła mnie w drzwiach
wpisany w krajobraz
nabrzmiałej szeptem pracowitych pszczół
kwitnącej łąki
i słońca wstającego ponad linią lasu
z łagodnych oczu
zawsze patrzyła na mnie miłość
Zielarz
w jego dłoniach
rośliny dostawały imion
gorzki piołun
świetlisty dziurawiec
skromna centuria
pachnąca mięta
układał je w pęki i suszył na strychu
jeszcze dziś tam wiszą
Starzec
biegłam do niego przez skostniałe miasto
rozchlapując na chodniku
śnieg barwy błota
głucha na hałas ulicy
wpatrzona w szarą bryłę z napisem
miejski szpital
ileż bólu w sobie krył
Pożegnanie
na ostatnie słowo
na ostatni gest
była tylko chwila
wypełniona ciężkim westchnieniem
nadeszła
i przeminęła beze mnie
Jego dusza minęła mnie w drzwiach
My rating
Niezwykły jest to wiersz
piękny i wzruszający, pełen ludzkiego ciepła i lirycznego uroku. Liryczno-sentymentalny obraz ludzkiego przemijania. Ta dusza w puencie bardzo pięknie kończy opowieść i brzmi jak ostatni akord ludzkiego życia, który trwa dalej w innym wymiarze.Moja ocena
Piękny wiersz:)My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
Piękne pożegnanie. Jak zawsze mnie zachwyciłaś.My rating
My rating
!
Człowiekwpisany w krajobraz
nabrzmiałej szeptem pracowitych pszczół ..
Moja ocena
PiękneMy rating