Na odchodne

Zimny poranek w płuca wsiąka,
mgły się zwiesiły zawiesiście,
w przeciągach smutek się zabłąkał,
a trąbka gra najpierwsze skrzypce.

Drżące kontury, drzew szkielety,
dżdżem ozdobione czarne tiule,
zapach wilgoci i bukiety,
podniosłe szepty i ... w ogóle.

Garść świeżej ziemi, lot gawrona,
wiatr buja deszczem, mokną liście.
Obecność pustką przepełniona,
I tylko trąbka jak te skrzypce...

RC May 2013