Tu i teraz

W półmroku pierwszych uśmiechów
zastygłych w czerwieni serwetek
w rzucanym spojrzeniu
przez płomień bladych świec
traci znaczenie, i przestrzeń, i czas
liczyć się może tylko
tu i teraz

Słowa drgających
kojących tonów i taktów
zagłuszających
dzwony bijące na alarm:
to minie, to przejdzie,
to się zmieni na pewno!
Szeptem uspakaja
rozedrgane ego
i podaje całą dłoń
do tańca.

Już kręci się, wiruje
nie w rytm tanga czy walca
ale wokół osi ciała
wokół palca.
A gdy nocą muzyka
milknie w czterech ścianach
jakiś głos szepcze z cicha
że karuzela nie zwalnia,
lecz kaftan tu i teraz
oplata coraz mocniej
i stanie się coś zaraz
gdy głos nie krzyknie głośniej
i do reszty cię skrępuje
jeśli tu i teraz! -
nie zdecydujesz
czy w tym układzie komuś
nie pomyliły się
kroki